Gitmekten korkar, üzerine titrerim, Aþkýný kalbimde taþýyamaz düþerim, Umutsuzca sevmektense buralardan giderim, Elimde deðil kendi mi bildim bileli ben böyleyim.
Yalnýzlýk tek dostum oldu dört duvar arasýnda, Dertleþecek ne yerim var nede kimim, Söylesem sevdamý kendimden baþka kim dinler beni, Ya unuturum kendi mi yada toprak olur bedenim.
Gözlerinin renginde buldum ben kendimi, Kalbime çizdim sevdanýn resmini, Söylemem ne kadar sevdiðimin ismini, Azda olsa sevseydin býrakmazdým ben seni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
AzApTaKi KaLp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.