YÜREĞİM ÖLÜYOR

Sen görmesen de yüreðim ölüyor.
O kadar uzaksýn ki, ne sesin ne de sen varsýn.
Yüreðimin bir yaninda bir iz bir çýzgi yok,
Þimdi uzak bir yerde sensiz sesiz,
Yüreðim ölüyor...

Gecenin karanlýðýndan sýzan bir ýþýk arayan,
Güneþe bakamayan uykulu güzlerim.
Güne günaydýn derken nerdesin?
Uykunun derin koyu karanlýk yerindesin.
Oysa benim yüreðim ölüyor,
Görmez misin?
Yalnýzlýðýn rýhtýmýndan kalkacak,
Geminin tayfasi gibiyim.
Elimde demini derin karanlýk geceden almýþ çayým,
Yüreðim demir parmaklýk ardýnda,
Tutsak...
Ufuklar mahkum, ne deniz ne gemi var.
Karanlýk gece eteðiyle örtmüþ,
Kimsenin göremediði hüzünlerimi.
Göz yaþýný siliyor þimdi,
Uzaklardan göz kýrpan yýldýzlar.
Yüreðim ölüyor
Son kalkacak olan vapuru bekliyorum.

GURBET MELEÐÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: