DERYA YANIYOR
Utanma örtüsü edep yüzünden
Sýyrýlan kendini, âlâ sanýyor.
Binlerce eðrilik çýkar düzünden,
Doðrusu; doðruyu yanlýþ tanýyor.
Küçükte saygý yok, büyükte þefkat,
Adap ihlalleri katlandý kat kat,
Fantezi yaþama çevrilen dikkat,
Caný can evinden söküp alýyor.
Ýnsanlar reklama çabuk bayýlýr,
O þey dilden dile hemen yayýlýr,
Gayri meþru þeyler meþru sayýlýr,
Hayaller gölgeyi ne çok anýyor.
Ýstekler kullarý, kula kul eder,
Daha evlenmeden kýzý dul eder,
Zengin tenekeyi altýn pul eder,
Yoksul ekmeðini zehre banýyor.
Ýncelik nezaket kavramý bitti,
Ayýpta onunla beraber gitti,
Erdemler yok oldu, fazilet yitti,
Ciðer kebap olmuþ, yürek kanýyor.
Dikeni olmayan bir gül logosu,
Saygýsýz insanýn sahte egosu.
Yaralýya eser, öfke lodosu.,
Gemiler yan yatmýþ derya yanýyor.
21.10.2010…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.