nerdesin ey mutluluk

nerdesin ey mutluluk,seni bekliyorum,
gözlerimin,yollarda kaldý,seni beklemekten,
hani gelecektin bir akþam üzeri,bana,
yýllardýr bekliyorum,neden gelmiyorsun,

yüreðim,hicrandan,küçüldükçe,küçüldü,
saçlarýma,ak düþtü,dizlerime,aðrý,
yalvardým,senelere,geri gelsin mutluluk diye,
býktým,usandým çile çekmekten,peinde yürümekten,

sense,umursamýyorsun beni,eriyip gidiyorum,
uðruna bu mutluluðun,býktýrdýn beni yýllardýr,
kahrýmdan öleceðim sayende, belki birgün,
bilmiyorum ölüncemi merazýma gül ilemi geleceksin.


o zamanda gelme sakýn beni daha çok kýrarsýn,
topraða karýþmýþ bedenimi inanki incitirsin,
býkar kaybolsun yüzündeki mutluluk simalarým,
güneþle doðsun hergün mezar taþýma,son bakýþlarýn.


idris koþaca istanbul

Sosyal Medyada Paylaşın: