ANNE
Vuslata ermeden baþlýyor gurbet,
Gurbette kim olur bana yar anne,
Bitmek bilmiyor bu çile, bu dert,
Neden kýzýn böyle cefakar anne.
Mezarlýðýn üstünü sarar akþam,
Neden kalbim böyle inliyor anne.
Daðlarýn rengini alýrken akþam,
Sesini kulaðým dinliyor anne,
Hasretin birbaþkadýr içimde benim,
Her nereye baksam ararým anne,
Bir görsen þu kýzýn nasýl periþan,
Anacým nerde diye yanarým anne.
Rüzgarlar getirirdi, tatlý sesini,
Mutlulukla uçardým duysam ismini,
Yüreðimde saklýyorum, gülen resmini,
Sensiz bu dünya dönmüyor anne.
Ne olur bir kere baksam yüzüne,
Sarýlsam boynuna, yatsam dizine,
Bir çare söyle garip kýzýna,
Zamanlar, acýmý silmiyor anne.
Benliðimi nakþeden, gülüþünü unuttum,
Sevgiyle okþayan ellerini, unuttum,
Þefkatle bakan gözlerini unuttum,
Gönülden sevilmeyi unuttum anne.
Nevin Korkmaz
24/06/1994
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.