YAĞMURDA HAYKIRMAK
Gökyüzünden saðanak yaðmur yaðýyordu
Yer-gök uðulduyordu ve sen çok uzaktaydýn
Tüm ülke aðlýyordu, sen yoktun, ben yaþýyordum
Acýlar bulut olup kanýyordu, ölümse yarama tuzdu.
Gökten saðanak yaðmur yaðýyordu.
Ellerim de kan vardý, makineler yoktu, basýn sa yanlýþtý
Devlet çok uzaktaydý, ben kendimce sana yanýyordum
Çýldýrmak içten bile deðildi, sesim milletime yetemiyordu
’Bir ses ver’ sen n’olurdu, yaþam omuzum da taþýnmaz yüktü
Gökten saðanak yaðmur yaðýyordu
Her yer ayaklar altýndaydý, akýyordu, usumda yollar tükenmiþti
Kim bilir siz aðlýyordunuz belki, sesiniz bize gelemiyordu
Umutlar tükeniyor, yürekler sýzlýyor, dil lal oluyordu.
Gökten saðanak yaðmur yaðýyordu
’Nidanýz size yeter mi’ydi, biz size yetemiyorduk
Biz aðlýyorken, devlet susuyordu ve de siz yoktunuz
Tüm, bütün ülke aðlýyordu, bizse çaresiz yaþýyorduk.
Gökyüzünden saðanak yaðmur yaðýyordu.
AYVALIKLI:20.10.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.