Geçersin aynanýn karþýsýna, Bakarsýn. Ak düþmüþ mü saçlarýma Hep bir þeyler söyleyecekmiþ gibi, Bakar insana. Dostun bile olsa, Býkar her gün her gün, Seni görmekten. Kim ölmüþ ki hayalden, Üç beþ umut, Satýn alýrsýn gelecekten, Aynalar býkmaz sana seni anlatýr. Hem de gördüðü gibi. Kaþýný, kirpiðini, Etini, benini, Gün gelir, Ömrünü sana sunarlar. Film þeridi gibi. Çok kýsa tutarlar, Ýþte o zaman Hayatýn yalan olduðuna inanýrsýn. Herkese yaptýðý gibi. Hayat senide oyaladý, Belki bir gece ayazý, Belki bir ilkbahar sabahý, Seni senden alýr. Paklar temizler, Ýþte o zaman biter hayaller. Geriye kalan iyilik ve kötülük. Sonrasý dayanabilirsen, Medet umarsýn ilahi teraziden. Zaten yerin hazýr, Gül veya diken. Eþim dostum dediklerin, Çekinmezler seni terk etmekten…
10.08.2010 Orhan OYANIK ÇAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanoyanik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.