istanbul’da iyi semtlerden biri bende orda yaþýyorum bilirim Beþiktaþ’ta Barboros bulvarý’nýn kenarýnda kafe önünde ki bir kaç banktan birinde ne kadar zamandýr bilmiyorum bir haným yaþýyor....
evi barký o bank eþyalarýný yerleþtirmiþ gayette muntazam görmelisiniz titizliði ayaðýnda ki çoraplardan belli kar gibi...
kalabalýðýn ortasýnda öylece sessiz belki de hasta belli kendinden habersiz yaþamakta her gelip geçiþimde gözlerim ona takýlýyor bazen,yanýnda ki banka oturuyorum bir baksa yüzüme diyorum hemen koþacaðým derdine niye sokakta diye ama hiç ilgilen miyor gülümse miyor konuþ muyor geçen gün,yine geçerken yanýndan çok yaðmurluydu hava dört þemsiye açmýþ hepsi de eþyalarýna kendini naylonlara sarmýþ yine öylece sessiz oturuyor,kar gibi çoraplarý...
yaþý da var,kemale ermiþ hiç kimsesi yoksa da ilgilenecek bir makam da mý yok ne yer ne içer hiç görmedim bir þey yediðini Allahým dedim acýmak haddime deðil sen bilirsin ama bu nasýl yaþamaktýr sebebi belli deðil...
sokaklar ve gece de yalnýzlýkta korku mutlaka olur bu nasýl yaþam ki kalabalýðýn orta yerin de görmüyor kimsenin gözleri ilgilen miyor kimse benimse,konuþmaya cesaretim yok bakmýyor çünkü yüzüme içime söz geçmedi yazayým bari dedim kalabalýk,ilgisiz insanlýk ne kadar yazýk nasýl bir þey yalnýzlýk ve nasýl bir duygu ki sokakta kalmýþlýk utansýn insanlýk....
serapertence20/10/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
serapertence Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.