Aþk; bazen bir piyanistin doðru notalarý bulan parmaklarý gibi zarif, Kimi zaman cam gibi kýrýlgan ve nayif, Her insanýn taþýyabileceði kadar hafif, Duygusuzlarýnda anlayamayacaðý karýþýk bir tariftir...
Aþýk; kör bir ressamýn tablosu gibi deðerli, Duruþu heybetli,konuþmasý seviyeli, Bazen çok mutlu bazende kederli, Her þeyi göze alabilecek kadar mangal yüreklidir...
Ayrýlýk; hüzünün doruða ulaþtýðý an, Bir kaç güzel anýdýr elinde kalan, Aklýna geldiðinde içini acýttýðý zaman, Dersin bütün bu yaþadýklarým koca bir yalan...