ŞEHİRLİ KEDİ

Ey beni bana verenin büyük bir emaneti
Anlatamýyorsun ama sendeki bu zilleti
Halin konuþur benle garib þehirli kedi
Yürürsün o soðuk ýslak kaldýrýmlarda
Gözlerindeki ürkek ve telaþlý bakýþýnla
Hayat ararsýn ýssýz sokaklarda
Bize muhtaç sanarýz miyav diye isterken
Ýyilik budur sanarýz birkaç lokma verirken
Oldu iþte sanarýz biz senden ayrýlýrken
Bu gamý, kederi sana layýk gören biz
Doðaný alýp þehri sana veren yine biz
Sen gezersin sokakta ýssýz ve sessiz
Karanlýkta derinden aðlýyorken kimsesiz
Umursamayýz seni güleriz eðleniriz
Ýhsan edelim desek edemeyiz gölgesiz
Açlýðýn son sýnýrýnda dolaþýrsýn kuytuda
Aranýrsýn çöplerde umudun bir kutuda
Ýlahi nizam böyle aramak lazým kedi
Nasýl da sönüvermiþ o güzel gözün feri
Hayatýn son bulur bir yolun kenarýnda
Izdýraplý hayatýn kimlerin umurunda?
Beþeri nizam böyle hýyanet ettik kedi
Sönen gözünün feri insanlýðýn son demi!

Ýthaf: Yolun kenarýnda cansýz yatan sarý kediye...
Sosyal Medyada Paylaşın: