susarım...

yýkýlýr üstüme sensiz bu þehir
yýðýlýr kalýrým yorgun düþer yüreðim
tövbelerim susar sus kalýr dudak kýyýmda
tarumar olmuþ bir bahar üstüme basýpta geçer
sen baharda kalýrsýn ben beþinci mevsimde
acýn içime otururda sus kalýrým susarým...

susarým susmasýna acým susmaz
en derinimde kanayan yarasýn içimde
inceden inceye sýzýsýn þimdi sol yanýmda
koca yangýn artýðý külsün avuçlarýmda
yanar canýn yanar senin yakyýðýn yerde
günahlara tövbe gibi sonsuz secdelerde
sýðýnýrýn hiçliðimin gölgesinede susarým...
susarým...

susarým...
acýlarýma çocuklar gibi çýðlýk çýðlýða susarým...

sen sonrasý dünde kalanlar
þimdi öksüz kalýr eski hatýralar
hüznümü paylaþýr gök yüzünde martýlar
rengarenk umutlarým güneþi unutur
mülteci düþer soluk gülüþlerim
hep saðnak artýk suslarým...

aklýma düþersinde yýldýz misali
katran karasý gecelerde acýn düþer içime
perdelere sýðýnýrda çekilirim hiçliðimin gölgesine
yavaþ yavaþ kapanýr gözlerim acýn acýn düþerde içime
azgýn nehirler gibi yerleþirsin tüm hücrelerime de susarým...

hiçliðimin buz kesmiþ ayazýnda
gecelere param parça saçýlýr üþümüþlüðüm
hüzzam bir þarkýnýn naðmelerine ney tadýnda
sensizliði katýk ettiðim þiirlerin mýsralarýnda
solo keman eþliðinde susarým sana...
susarým...

Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın: