Söndü yadımda akisler gibi aşkın seheri!
Aldým baþýmý gidiyorum
Ruhumun feryadýný, kalbimin hicranýný kimseye ayan etmeden göçüyorum
Sessiz ve suhuletin sudur ettiði bir sakinlik içinde halim ve zihnimle sualleþiyorum
Neden hiç dinmiyor gözyaþlarým, efkarý melalim, hüznü koklayan yadým diyorum
Kime çare olacaktýr hicraným
Devaya muhtaçlýðým, elemle seyrü sefer halým, aþkýn hasretine ram olan bu caným
Yine sükuyt etmek geliyor içimden, sabrý hakkýyla terennüm edemezken, neyleyim
Ne can, ne canan hakka yar olmayan ve hüzün içinde nefeslenen hicranýn esiriyim
Bir emelin yolunda, umut hiç aþk olur mu
Murat edilen har, narýn haþyetinden arileþen fer olur mu, sevda ruhuma sorulurmu
Gam sineme kederi zerkederken, olmayan derdin çilesini yad edene aþk sorulurmu
Günü gün etmek, nefsin keyfiyetinde nefeslenmek hak yolunda meþke konu olurmu
Bir sor halimi, söndü yadým bak akisler gibi
Hiç mi açmayacak ruhumda bir aþkýn seher vecdi, inþirah ümit eden eþþiz mecali
Hep düþler mi koklanacak, serabýyla gönlüm nasýl þakýyacak ve aþk ile aðlayacak
Ýzhar olan bir vakitte kalbim þad olacak, terennüm ettiðim letafete aþkla kanacak
Gel hor görme bu garip ve viran halimi
Umut içinde þakýyan melalimi, sineme esin bahþeden yarin taksimini, hasredileni
Elhak fakirdir bu ahvalim, idrake muhtaçtýr hali muradým, aþk için bir kurbaným
Sevda için yanarým ruhumu bahþeden Halýkýmý gönlüm için bir aþký mabet tanýrým
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.