Hıçkırık

Gözlerimden cemreler tane tane düþerken
Nefesimden ürperir sedâsýz hýçkýrýklar
Bir girdabýn içinde için için piþerken
Gün be gün çoðalýyor dehlizdeki kýrýklar
...Yýkýk dökük hayâller dimaðýmda beslenir
...Sükûtu âbâd eden o kadýna seslenir

Her þey ne kadar sessiz tüm melodiler bitti
Karanlýk bir odada aðlýyor dizlerimde
Gizlice kaybolarak anlamsýzlaþýp yitti
Mâhzun bir yüz bir bakýþ kalýyor gözlerimde
...Baþ ucuma yaslanýr kýpkýzýl kaftânlý âh
...Bir gül düþürür suya görmediðim bir seyyâh

Hiç bir þey avutmuyor ne beyaz ne de yeþil
Hepsi uzakta þimdi sarsýldý son baharým
Buðulu aynalarda fütursuzca sersefil
Gezinerek tükendi zifir oldu nehârým
...Pusulam mehtâbýný son þafakta býraktý
...Senden yadigâr resmi çerçeveleyip yaktý


Beni ne hale koydun þehlâ gözlü sarmaþýk
Sana yanýk gönlümün güncesini tutmadýn
Karanlýða mý düþtün neden yolun dolaþýk?
Geceyi güne çekip zifiri kurutmadýn
...Sahn-ý çemene düþtüm yeni münevver oldum
...Sultan oldun tahtýma Gülizâr’da kayboldum.



.
Sosyal Medyada Paylaşın: