Sevmezdim İki Kere Ölmeyeyim Diye
Ölümün kapýyý þeytani bir hisle ,
Bu kadar erken çalacaðýný bilmezdim ,
Bilseydim de sevmekten daha önce vazgeçerdim ,
Vazgeçerdim ki iki kere ölmeyeyim .
Bilseydim gözlerimin ýþýðýnýn erken söneceðini ,
Gözlerimi çapaðýna olan aþkýndan ayýrmazdým ,
Ona bu vefasýzlýðý yaþatmazdým .
Sabah erken kalkmaz güneþe saygý duymazdým .
Týraþ olmazdým her gün ,
Sakallarýmýn sert maço tavýrlarýný ,
Yüzümden eksik etmezdim ,
Ucu kýrýk jiletin aþka þiddetini desteklemezdim .
Duygularým da zýtlýklar olmazdý böylesine ,
Umursamaz bir tavýr koyardým gidiþine ,
Saçlarýmýn baþýma olan sevdasýný ,
Uzayarak göstermesini bir hýþýmla kestirip atmazdým .
Gündüzleri uyurdum gecelere inat ,
Yýldýzlara deðil güneþe bakardým kör olurcasýna ,
Sokaða çýkardým hava durumlarýnýn çýkmamamý söylediði o saatte ,
Kaldýrýmlardan yola taþýrýrdým yürüyüþlerimi kurallara inat .
Sana gelince bütün isyanýma raðmen ,
Fotoðraflarýna bakardým son kez ,
Meze yapardým aþkýmý sofraya ,
Son bir defa gözyaþýmý damlatýrdým rakýya .
Ayný þarkýyý sarýp sarýp baþtan dinlerdim ,
Sonra birden sinirlenir küfür ederdim gidiþine ,
Sofrayý daðýtýr tabaklarý kýrar ,
Yeþilçam tadýnda öksürür yere düþerdim kalkmamak üzere . . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.