Yine de Kalır mı Dertlerin
Kýsýlýp kaldým dört duvarýn arasýn da
Yoruldum. Ne dertler yüklüymüþ meðersem omuzum da
Sol yaným aðýrlaþtý, ne aðýr bir yükmüþ bu aslýn da
Yüreðimi alsam taþa vursam
Yine de kalýrmý dertlerin uyku da çöken karabasan gibi...
Kim alýr bu derdi benden, kim söker içimden aþk acýmý
Gök mü çetin, yer mi çetin. Allah’ým alma baþýmdan aklýmý
Gözlerim de bir bulanýklýk, Tutup ellerimden, kaldýrsýn birisi yerden baþýmý
Gözlerimi alsam karanlýða koysam
Yine de kalýr mý dertlerin yol kesen bir eþkiya gibi...
Kimliðime sorsam yaþýmý yalan konuþur otuz der bozar moralimi
Anneme sorsam, onun gözün de hala bir bebeðim, anlamaz ki derdimi
Vicdanýma sorsam yirmi yaþýndasýn der kanatýr içimi
Aþk çölüm de bir deprem yaþanýr, bir zehirli yýlan zehrini býrakýr umutlarýma,
Kumlarýný bir bir saysam
Yine de kalýr mý dertlerin aþkýma düþen koca bir kaya gibi....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.