Çýðlýðýn yýrttýkça gecedeki yerini sen taþýn gönül mahzenime sessiz kalsýn istemem sudaki nilüferler. Bahçedeki bülbül bile "gül" "gül" diye aðlasýn. Ben aðlýyorum ya senin hummalý aþkýndan Gecenin en siyahýna yerleþmiþsin. Gülüyorsun oradan. Seviyorum diye maðrur kalkardý omuzlarým tuþ oldu gittiðinde hüzün minderinde Bu zafer senin sanma sakýn madalya yerine pranga takasýn yüreðine benim ardýmdan.
Bir iyiye bir kötü düþer hep derdi babam iyiye sabýr, kötüye doðru yol için bir þans. Haklýymýþ vesselam. Ben vefasýzlýðý hiç kaale almadan düþtüm bu riyakar sevginin içine. Bir bir yaþamadan herþeyi bitiremiyorsun aþk hikayesini. Ama yaþanmýþlýklarýn ateþi yakýp bitiriyor her gece bu bedeni. Gecenin en siyah yerine attým seni. o gümüþ yakamozlara fýsýldarken hüznümü, kahretsin!! gülüyor sinsice bana acýyla hatýrladýðým o çehren. Bu zafer senin sanma sakýn Madalya yerine, kabrinde kýzýl ateþlerle yýkan.
ALEV YAVUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.