Bir liman

Sýgýnacak bir limaným olmadý hayatta
Düþtügümde kör kuyulara
Yürüdügümde karanlýk sokaklarda
Gölgemden baþkasý olmadý yanýmda

Her efkarýmý vurdum satýrlara
Ne kadarýný anlattým mýsralarýmda
Ne kadarýný söyledim rüzgarlara
Gönlüm boþ hayaller için atarken
Umutlarýmý emanet ettim bakýþlarýna

Gerçekten tutabilecegim bir ele sahip olamadým
Avuçlarým terleyipte kelimeleri karýþtýrmadým
Olan ile yetinemedim her seferinde seni aradým
Galiba bu sebebten mutluluga kayýt olamadým

Zaman rüzgarýnda savruldum uzak denizlere
Belkide deli dalgalarla boguþtum yýllarca
Herþeye karþý gelirim sandým bir baþýma
Kahvemsi gözlerimi çok yumdum
Nasýrlý ellerimle çok sýktým yumrugumu
Utanmadým aglarken kasýt ederken canýma
Hayattan tek istegimdi dertli baþýmý
Dag gibi bir omuza yaslamaktý

Satýrlarýmdaki derdin adý aþksa
Ömrüm boyunca aþkýn eþanlamý olacak adýn
Kim bilir ne kadarýný yazdým
Ne kadarýný yazýcam
Bu sürgünü kim bilir kaç zaman daha yaþýyacam
Tek bildigim sol elimde sigaram
Bir pencerenin ardýndan sokaklarý
Senle dolu olan þehire bakarken
Sýgýnacagým tek limanýmýn
Türkülerimin olacagý......


"uzun zaman sonra ilk kez teneffüs ediyorum dolma kalem kalem kokusunu "

"ÖZLEMÝÞÝM" 18.10.2010.
Pazartesi
Sosyal Medyada Paylaşın: