Karanlık çağın, yitik çocukları

Karanlýk bir çaðýn, yitik çocuklarýyýz.
Ýnsanlýk vasfýnýn, kalan artýklarýyýz.
Rahmet gibi yaðarken, üç kýta üstüne
Þimdi bir tas su ver, kapýndaki düþküne
Asla dair çok þeyin, çarpýk i mgesiyiz.
Þehvetli günahýn riyakâr tövbesiyiz.
Hayat tuvaline, sürülen tek renk gri.
Nasýl temizlenecek kalpte yalan kiri.
Sahtekâr kurnazken, dürüst enayi oldu,
Sonuçta etrafýmýz riyakârla doldu.
Çalýþmak yorucu, kýsa bir yol bulmalý.
Sahipsiz kaz bulup tek tek tüyün yolmalý.
Hayat, para, aþ, eþ, kalmadý baþka kýymet.
Sýla-i rahim mi, o çoktan hakka rahmet.
Zihinler daðýnýk, hislerse boz bulanýk
Helal haram karýþmýþ, evlat olmuþ sanýk.
Gaflet denizinde kulaç atan insanlýk.
Yetmez mi sürünmek çýk þu bataktan artýk

Sosyal Medyada Paylaşın: