SES VER, ÖLÜYORUM AŞKINA !..
direniş
SES VER, ÖLÜYORUM AŞKINA !..
Ýntizarlý dualara siper düþtüm
Kalem tutmaz parmaklarým
Þarkýlarda kaldý ’ah’larým
Yaðmurlar altýnda inlerim
Sevdanýn ayrýlýklarýnda yanarým
Gözlerim dolu, yollarýný gözlerim
Esen rüzgarlara sýðýnýr. seni anarým
Gel, dinsin yürek sancýlarým...
Alevin sarmýþ yüreðimin her yanýný
Unutamam ateþ topu buselerini
Silemem kanýma iþlenmiþ aþkýný
Sürgün düþmüþ gönlün çýkmazlarýndayým !..
Kelepçeler vuruluyor yarýnlara
Sabýrlarým tükendi umutlara
Kendimi verdim zalim daðlara
Yol alýyorum karanlýk hülyalara
Birlikte kucak açacaktýk sevdalara
Yitirdim benliðimi,güneþim kapkara
Sevgiler yollayamýyorum uzaklara
Ölüyorum,ses ver arandýðýn kuytulara!..
Zafer Direniþ
...
18 Ekim 2010 Pazartesi 01.15 Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.