Doru donlu bir kýsrak gibi nefsin, Binmiþsin üstüne düþünmez, Gidersin ardýnca isterik duygularýn; Korkarým, Düþeceðin çöplükte yok kaygýlarýn.
Doru donlu bir muhteþem kýsrak gibisin sen, Sökül saçlarýnýn üstünde boya, Savrulan yeledir sanki perçemin; Hazanda yaprak gibiyim, Düþürdün ya dalýmdan, Savruldum kalbimde esen sýcak nefesinden.
Gemi almýþ gidiyorsun ya doru donlum, Dorusunda yandýðým cehennem, Yansýn be boþ ver, Yüreðim kor ateþinden, Yeter gözünde gördüðüm O, er seherdeki þebnem.
Sen, doru donlu kýsrak, Ben izinde sürçen aygýr, Haykýr doru donlum, aþk dizelerinde haykýr. 16.Ekim.2010 21.15 Doru= kýrmýzý, kýzýl; Don= renk; Sürçmek=ayaðý takýlýp düþmek sökül=ak, beyaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.