NEFİS MUHASEBESİ
Görmeme engelmiþ gönül körlüðüm
Kalbime bir ateþ yakamaz oldum
Rabbime kulluðum, tek özgürlüðüm
Nefsim çok büyüdü, yýkamaz oldum.
Acep; sanýldýðý kadar büyük mü?
Âlemler içinde yoksa höyük mü?
Ben mi sýrtýndayým, sýrtýma yük mü?
Dünyanýn kahrýný çekemez oldum.
Dünya; renkten renge giren bir sürtük
Gözümü boyadý, görmüyor artýk
Dikiþ tutmaz oldu, manevi yýrtýk
Tövbeye yüzüm yok, dikemez oldum.
Kara yazýlarla doldu risalem
Hakk’a götürmezse eðer vesilem
Ýsyankâr yaþantým asýl meselem
Kimseye derdimi, dökemez oldum.
Nefis düþmanlýkta artýrdý dozu
Dünya debdebesi þeytanýn kozu
Korumak ne mümkün zinadan gözü
Bu gözle Rabbime, bakamaz oldum.
Mevla’m; huzurunda eyledim beyan
Budur Akgül’ümü kemiren çýyan
Sanki günahlarým herkese ayan
Utancýmdan yüze, çýkamaz oldum.
KEMAL AKGÜL(16.10.2010)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.