ANNEME

Üç yýl sanki üç bin yýl gibi uzadýysa,
Bu hep sana olan hasretimdendir anne.
Annelerin hatýrlandýðý gün hüsransa,
Ben mezar taþlarýnla konuþurum anne.

Mutluluðun taþlarýn dilinden okunur,
Adaletsizlik masumlara çok dokunur,
Tavuk misali yapýlan tövbe okunur,
Senin yerinde yatmayý isterdim anne.

Kuzgunlar daðýldý, kokuyu alýrlarsa,
Pervane olurlar, elde avuçta varsa,
Meteliksiz yaþadý, biraz rahat yatsa,
Hayýrsýz evlatlar, bollukta naçar anne.

Burunlar Kaf Daðýný gölgede býraktý,
Cahiller gidenler cevap vermiyor sandý,
Hakk’a uzak, umut ettiði yer cennetti,
Her þey Allah’tan dediler, suçlu kim anne.

Allah kötülük emretmem diyor kitapta,
Bizde laf çok, ümmeti Muhammed bitapta,
Anne piþmanlýðýn söyle, bir an kalkýp da,
Belki inanýrlar, ayný olanlar anne.

Seni hatýrlamadan geçmiyor günlerim.
Bazen rüyalarýn bitmesini istemem,
Sarmaþ dolaþýz, sanki hiç ayrýlmamýþým,
Uyanmak yaþamaktan da acý ey anne.

24/01/2002

dursun yeþil
Sosyal Medyada Paylaşın: