-ÖLÜ AŞKLAR MEZARLIĞI-
Kapýlar tutulmuþ neylersin
Neylersin içerde kalmýþýz
yollar kesilmiþ, þehirler yenilmiþ
açlýktýr baþlamýþ, elde silah kalmamýþ
karanlýk da bastýrmýþ
Seviþmezsinde neylersin!..
Paul Elvard
I
Anlar
anýlar
yollar vardýr
koþarsýn hiçliðin boþluðunda
azalan bir zamandýr
ve aþktýr
hoyrattýr
yaradýr
hicazdýr
hüzzamdýr
hayatýnýn en berrak yanýdýr
bir dilek tutarsýn, kendi karanlýðýnda saklarsýn, yanýlýrsýn/
yenik bir i mge gelir yapýþýr savrulan ömrüne,
yazarsýn, yaþayamazsýn
yaþarsýn, anlayamazsýn!..
sen böyle yaraya kabuk, zamansýz düþmelere tutunmak olsan da
ne insana, ne hayata yaranamazsýn
cam kýrýðý gibi avuçlarsýn yaþamayý, býrak acýsýn, kanasýn
yazarsýn þiir, ölürsün toprak kanar/durduramazsýn!..
II
sen hayatta maðlupsun
sen yalnýz
kalbin ölü aþklar mezarlýðý
hangi acýya akar ömrün
yamalý umutlarda
kaç deniz boðulur içinde
sen sevince, ensesinden vurulmuþ bir maktül olurdun
’acý yok olmaz’ yalnýzca yer deðiþtirirdi
buralarda sevmek ölüme yazgýlýdýr
kulaç attýðýn her aþk, aðýr bir suç sayýlýr
zulandaki özlemlerinle, sürgün edilirdin yurdundan
III
/artýk ’aþk dediðiniz nedir ki’
yataklara bulaþmýþ sperm lekeleri!../
IV
hayallerin bile haklý cesaretlerini unutmuþlardý
bütün çýkmaz sokaklar içinden geçer
bütün anlamlarý, tersyüz ederek
her gidene bir elveda
kalana acýmsý bir sýzýydýn
ve kanayan bir anýydýn
hiç bir hakemin vermediði haklý bir penaltýydýn...
sen içe-kapanýþ hüçresinde
hep yoksulluða yakýn tanýyarak yurdunu sessizce
ve yaþamýn menzilinde-yaþlandýrarak-yaþamý
bütün kalabalýklarda yalnýzlaþarak
senden söz ederdi, ihanetin kirinden arýnmamýþ politikacýlar
daha birileri bir yerlerde aþktan ve yaralardan söz ederdi...
V
biraz hüzün depolayýp yeni dizeler yaz, imlasý bozuk hayata
ve yürü intihar kokan bir gece de düþünme;
bu býçak hangi kalbe saplanacak!..
bu yüzden, sýrf bu yüzden
çekip gitmeli buralardan gardaþ
ama ’ne demiþ uçurumda açan çiçek, yurdumsun ey uçurum’
þiirlerin yasak diliyle anlatmalý en azgýn yaralarý
yasaklar taþýmalý linç giriþimi sevdalara
pazarlýða oturan orospularý anlatmalý
biraz da, aþký anonimleþtiren ihanet ihraççýlarýný
yoksa sustukça sesimizde çýðlýklar boðulacak
kanun hükmünde sesimiz kanayacak!
VI
herkes kendi çarmýhýný sýrtýnda taþýyabilmeli
ve uçabilmeliydi, her kuþ kendi kanatlarýyla
VII
madem zulmün kýskacýnda
paranýn sultasýnda
yenikti insan
ve þairler yenikti
yasalar
hükümet
parlamento yenikti!
ne aðlayabilirdin, ne de özgürleþebilirdin
/ne kendine yaranabildin þu örseleyen hayatta, ne de aþka
kimin bir parça yalnýzlýðý varsa ’býrakýp gitmiþ avuçlarýna’/
VIII
sýnýrlarýný zorladýðýn sancýlý seviþmelerde
intiharlar çarpar beyninin ýssýzlýðýna
sefil bir hayatýn, baþ aktörü olursun
melodramlarýný kusarsýn, öyle solgun yalnýzlýklara
neredesin
neredesin?..
þimdi hangi aþkta mahsur kaldýn
hangi depremin enkazýnda
hangi öykünün maðdurusun!..
(Birdal ERDOÐMUÞ/2004/ÝSTANBUL)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Birdal ERDOĞMUŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.