Bir gün çeker gidersin, albümde resmin kalýr. Arada bir bakýp da hatýrlar birileri. Koskoca mezarlýkta, bir taþta ismin kalýr. En son kapýn bilirler sevenlerin o yeri.
Yýllar sonra öðrenir, kimiler öldüðünü. Dizine vurup sorar, öldüðün aný günü. Ölüm kimine dehþet, kime vuslat düðünü. Nice caný koparýp almýþ toprak içeri.
Hakiki dostlar baþka, yürekten yad ederler. Buðulanýr gözleri dalýp dalýp giderler. Sana vefa borcunu dualarla öderler. O dualar olurlar, kabrinin nuru feri.
Bülbül sende gidersin, unutulur mezarýn. Çok uzak sandýðýn gün, gelir çatar bak yarýn. Þimdiden iyi ölç biç, nedir karýn zararýn Bir gittin mi o gidiþ, dönülmez asla geri
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Ali Bülbül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.