Söylenmeyen sözlerin aðýrlýðý, o ölüm suskunluðunda, demir balyalar gibi çöktü yüreðime. Bir yanardað misali gönül daðým ! Hani bazen diyorum ki .. patlasa, dökülse, aksa ulu orta. Sonra duruyorum, susuyorum. Dünya yansa, bir yorganým bile yok .. Ýçimden çýkan lavlar, etrafý yangýn yerine çevirecek. Düþününce ... kilit vuruyorum dilime. Yan diyorum içime, sadece sen yan ve dayan diyorum yüreðime, toprak yakýnken. O mutlu olsun ! sen dayan..
ART 11.04.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
DeepSea Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.