seni sevmek için
vazgeçerdim rahatýmdan
zamanla yarýþýr
çevirirdim gecemi gündüze
ve sabahlara dek
yýldýzlar eþliðinde büyütürdüm aþkýmýzý
derdim içimdeki temiz çocuða
kokladýðýn güle iyi bak
incitme yapraklarýný
ve üzme yanaklarýný
seni sevmek için
doðduðumu ispatlamaya koyulurdum saatlerce
söylerdim adýný kalbime yazdýðým her mýsrada
karaladýðým satýrda kokunu kalemime sürmeden
baþlamazdým baþka bir tümceye
nefes aldýðým sürece
soluðumdan tüteceksin diye kendime söz verirdim
sensiz ne memleket görürdüm
ne de farklý bir davranýþ
ille seni de yad ederdim konuþmalarýmda
ille ismini zikrederdim dualarýmýn arasýnda