GECE VE UYKU

Þimdi gece
Balkonda çamaþýr asarken
Sevgili rüzgâr yüzüme þöyle bir dokundu geçti ki
Gözümü açtýðýmda bakýþým gökyüzüne deðdi: ’Allah Allah....’ diyorum
’Ne kadar kocamansa o kadar güzel iþte.’
Ne kadar da sessiz ve dümdüz
Kýmýltýsýz görünüyor gökyüzü
Ne kadar da vakur duruyor üstümüzde
Ýndiriyorum bakýþlarýmý: yüzlerce ev.....
Ýçinde binlerce insan uyuyor þimdi.
Gündüzün kafasýna göre efelik taslayan
Sevimli köpekleri bile uyumuþ.
Bu varoþ mahallede...þu geçen devriye arabasý hariç herkes uykuda...
Ýþ yerleri uyumuþ...dükkânlar..otobüs duraklarý.. ve
Ayrý bir âlemde yaþayan kuþlar.
Ýþte her sabah bir mucizeyi karþýlayan onlar
Hani günün doðuþunu hep kuþlar karþýlýyor ya...
Ne garip.... gece bu kadar güzelken
Niye uyuyor ki insanlar..
Düþünüyorum.
Hayvanlar insanlar gece oldu diye kapanan papatyalar
Sokaklar evler iþte az ötede deniz ve gökyüzü...
Þu kocaman gökyüzüne bakýp
Hani diyorum sahiden uyuyor mu herþey?
O hâlde ziyan olmaz mý onca koskoca zaman?
Yok yok... diyor içimden bir ses

E. Su Baþar 2010 Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın: