Biliyormusun, Sesini duymak bile, Beni hayata döndürdü, Canýma can katmýþtýn... Billur gibi sesin, Kulaklarýmdan içeri girince, Ýnanamadým, Aylar geçmiþti üzerinden, En son sesini iþitmemden... Ne demiþtin, Hatýrlýyormusun bilmem, ’Pazartesi uðrarým.’ Olmuþtu son sözlerin... Dünyalarý baðýþlamýþtýn sanki, Görecektim o güzel yüzünü, Seyredecektim doyasýya, Sana çaktýrmadan güya... Cesaret bulursam gözlerinden, Seni seviyorum diyecektim, Biliyorum beni üzmemek için, Zoraki gülümseyecektin.... Liseli aþýklar gibi, Her gün hazýrlanýyordum, Þöyle yapayým, Þunu söyliyeyim diye... Hayaller kuruyordum her gün, Sil baþtan... Ve bu gün Pazartesi, Günlerin bu kadar uzun, Bu kadar acýmasýz olduðunu, Zamanýn geçmek bilmediðini, Ýlk kez farkýna vardým.. Her ayak sesinde heycanlandým, Fakat sen deðildin gelen, Hüsrana uðradým..... Akþam olmuþ, güneþ batmýþ, Ve sen yoktun ortalarda, Ýçim burkuldu birden, Nedense yaþlar boþaldý gözlerimden. Madem gelmiyecektin, Ne istedin benden... Soruyorum sana...? Ýlham Perisi... Nedennnnnnnnnnnn.... Biliyormusun.. Ben seni sevdim... Ben seni seviyorum... Ben seni seveceðim... Ýlham Perisi...
Mersim 10.03.1982 Bilal Geniþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ressam bilal genis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.