Kocaman bir devdi nasýrlaþmýþ anýlarýmdaki sevgilim. Ben köþe baþlarýnda bekleyen afacan çocuk, o binbir müjdeyle bana gelendi. Devran mý deðiþti; ya ben büyüdüm apansýz ya o gelmez oldu bana doðru. Yaþanmýþlýklarýn içinde hep izlerini ararým yana yakýla. Onun varlýðý; yýkýlmaz kale misali, Onlu hayallerim yaþadýðým çaðýn büyük mabedi. Dualarým sevinçlerim kahkahalarým gözyaþlarým þýmarýklýklarým o mabedde kilitli þimdi. Bastýrmak kolay olsa içimdeki korkularý kapýsýna dikileceðim, yüreðime sakladýðým anahtarýyla açacaðým maðrur kapýsýný. Özlemlerimi sevdamla çoðaltarak kurtulacaðým nasýrlaþmýþlýklarýmdan. Ah gurur nöbetlerim!! prangamsýnýz hala yürek çýrpýnýþlarýma. Sevgilim bir ten dokunuþu kadar yakýn da olsa anýlarýmda býraktým artýk aþkýn sýcaklýðýný. Gururlu son çýkýþýmý yaptým mabedin geniþ kapýlarýndan.
ALEV YAVUZ
14/10/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.