Son zamanlarda sýklýkla yaptýðým bir davranýþ oldu bende,
Geçmiþime göz atmak, bir aþaðý bir yukarý dolaþmak,
Ýçinden çýkamadýðýmda üzerinde düþünmek de düþünmek,
Sonuna varýlamasa da içimizdeki serüvende yol almak...
Ýnsan böyle bir karmaþada yol alýyor, çok iyi bilinemese de,
Aslýnda kendisini oyalýyor, henüz hayatýn baþýndayken bile,
Sona yaklaþýrken yönü az da olsa deðiþmeye baþlýyor bence,
Öyle olmuyorsa da bir sorun olmalý, içimizdeki kendimizle...
Sorunsuz yaþamak istiyorsak geçmiþimizle barýþýk olalým,
Orada neler yaþanmýþsa aynýsýný kendimizde de görelim,
Tecrübeyle iþtigal etmektir bunun gerçek anlamý bizde,
Yeniden baþlamaktýr hayata, aksiyse hayat düþüncede...
Hayat böylece sürüyor, bazen içimizde bazen dýþýmýzda,
Yolculuk içimizde, yahut pencerenin dýþýnda süren hayatta,
Hepsi ayný yola çýkar, deðil mi ki yaþayanla yaþanan ayný,
Gerisi yalandýr, düzmecedir, bizde gözükenlerden gayrý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.