KÖRMÜŞÜM

Senden yana bir çil görüp kök sandým.
Ben, dað diye bir tümseðe yaslandým.
Ilýk bir duþ sandým oysa haþlandým,
Bedenim genç; ruhen bin yýl yaþlandým.
***
Senden yana, ben bir ýþýk almadým,
Her soruna göðüs gerdim, yýlmadým.
Fikrin hayin, zikrin yalan bilmedim,
Kurt elmayý sarmýþ, huzur bulmadým.
***
Senden yana sana ne çok savaþtým,
Kör kuyulardan çýktým, kýl köprüleri aþtým.
Kor ateþler yaðdý içime de sessizce aðladým.
Þair, yazar, asi oldum; ciðerimi daðladým.
***
Anladým ki; sevdiðim gibi sevilmemiþtim.
Baktýðý gibi görüp, gördüðüme inanmýþtým.
Ey sevgili; seni canýmdan parça sanmýþtým,
Aldanmýþým, hep aldatýlmýþým.
***
Seven sevdiðine kör olur. Körmüþüm.
Ýç yüzünü sonbaharda görmüþüm.
Uzatmasýz son devreyi bulmuþum.
Ruhum insan, fikren þeytan olmuþum.
Sonra kalleþ deme; haberin olsun.

Sosyal Medyada Paylaşın: