Değme gönül dilime, ne olur söylenme!
Hiç uyumuyorum
Umut içinde yoðrulup, sabrýn susuz býrakan, sineyi yakan acýsýyla susuyorum
Niye bir hicran yolculuðuna çýkýyorum, bahtýn insicamýnda sükutu yudumluyorum
Yoksa maðdur olan, kalbi periþanlýk yaþayan, ruh yetisinden korkan mý oluyorum
Neden korkuyorum
Umutlarým ufkumu aydýnlatmýyor, yüreðim niye hüzünle bir müsavilik yaþýyor
Zihnim, izanýma geçit vermiyor, vefasýzlýk neden bu kadar sineme acýyý ekiyor
Gün biyiyor, gecenin zemheri yaþatan üþütmeleri baþlýyor, niye içim hala acýyor
Yüreðimden ümit çýkmýyor
Þevk halime ne kadar yabancý geliyor, bir sevinçle ruhuma geçit bahþetmiyor
Yollar nazar ettikçe ,içime hasret sýzýsýný býrakýyor, neden sinemden yaþ dökülüyor
Gönlüm sessizlik içinde burukluða adýmlýyor, gün açmaya baþlýyor ümit durmuyor
Herzaman bekleyeceksem
Umudun letafetinde yeþermek için gül-i nihal için yüreðimi hasretmeyi bileceksem
Ýlim ve irfan için aklýmý bir muvazene içinde hakikatin rahlesine aþkla vereceksem
Umutlanmalýyým, öteyi ruhun sevdalaþan ummanýnda yaþamalýyým, ayýlmalýyým
Ser verip sýrrýný ifþa etme
Ne derleri ve hatta bahaneleri, bir önyargý içinde nefeslenmeyi sevgiyle birleþtirme
Hal dilinde rafine olmakyý, ruhun ve gönlün sedasýnda aþký muhabbeti anmayý dile
Þekliyeti asla önceleme, bir cazibe merkezi olmak için nefesini hasretme, aþkla iste
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.