Ölemedim Sevgili
Ömür denen üç beþ günde çok acýlar yaþattýn
Gülemedim þu dünyada gülemedim sevgili
Mutluluðu arar iken gönlüme dertler kattýn
Silemedim yine seni silemedim sevgili
Senle baharý yaþarken kara kýþ ortasýnda
Hani yarýnlar bizimdi her günün sonrasýnda
Nere gitti nasýl oldu kaþla göz arasýnda
Bilemedim bir yalanmýþ bilemedim sevgili
Dilek dilek yýldýzlarým geceleri yaðarken
Ay ýþýðý umutlarým gülüþünle doðarken
Bir can bende bir can sende bir bedene sýðarken
Kalamadým bir bedende kalamadým sevgili
Sevdim dedin dilde imiþ sevgi özde olmaz mý?
Sevgi ile ýslananlar söyle huzur bulmaz mý?
Kap kara bulutlar niye gökte güneþ solmaz mý?
Salamadým o bulutu salamadým sevgili
Bir tanemdin bahar gözlüm yapamazken sen bensiz
Dört duvara hapsederek nasýl gittin vicdansýz
Bu dünyada yaþayamam nefes almam imkânsýz
Ölemedim vurdun ama ölemedim sevgili
Abdullah Ramazan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdullah RAMAZAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.