Sen ey davetsiz misafir bilmiyorum nerden çýktýn? Gönül kapýmý çalmadan içeriye dalýverdin Aþkla arama koyduðum bütün engelleri yýktýn Nasýl oldu anlamadan yüreðimi çalýverdin
Çok kýrýlgandý yüreðim benzerdi narin bir cama Seni tanýmadan önce demiþtim ’düþürür gama’ Açýkçasý çekinmiþtim, sana ’git’ demiþtim ama Sen sözümü dinlemedin, iyi ki de kalýverdin
Sevdanýn ateþi ile yüreðimi yakýþýnla Damarlarýmda kan olup ýlýk ýlýk akýþýnla Huzur veren tebessümün, o sýcacýk bakýþýnla Ýçimdeki korkularý birer birer alýverdin
Senelerce aþk olmadan nasýl yaþamýþým, nasýl? Hayatýma neþ’e kattýn, her günüm bir ayrý fasýl Sevgisiz yaþamak var ya acý çekmek oymuþ asýl Sevdanla beni mutluluk deryasýna salýverdin Sen ey davetsiz misafir, iyi ki de kalýverdin
19,07,2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.