Dertliyim þarkýlar Çalmayýn üstüme üstüme O acý naðmeleri Salmayýn Gönlüme
Bu akþam Bütün meyhanelerini Dolaþtým Istanbul’un Ve sen yine yoktun hiçbirinde Onca zahmet o kadar masraf Yanmam hiçbirine de Seni görememek fena Dokunuyor içime…
Bir de üstüne þifayý kapmýþým iyi mi?
Her gece her gece Mehtaba çýkmak isterim Ama yok ki þarkýdaki gibi Mehtap saklanýr çoðu gece Senin gibi, çýk artýk Elma diyorum!
Sana dün bir tepesinden Baktým aziz Ýstanbul’un Göremedim izini yine…
Ah þu þarkýlarýn Gözü kör, kulaðý saðýr olsun Burnu nezleden týkansýn Çoktan unutacaktým güya seni Þarkýlar saðolsun…
Ben gamlý sazan Hem de aynalý cinsi Sense sosyetik avrat Nah kavuþuruz biz bu âlemde Ruzi mahþerde sana selam bile vermem
Þarkýlardan fal tuttum Otuz üç vakte kadar Hicrân göründü bana Vuslat kim bilir kaçýncý bahara?
13 Ekim 2010 - Ýstanbul (09.46) Sosyal Medyada Paylaşın:
muharremali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.