Acý ile dizginledim ruhumu Kalbimi soðuk bir rüzgârda yitirdim Bedenim sonbahar yaðmuruyla tazeledim Sarsýlýyordum yok olmak korkusuyla
Bir kurþun soðukluðu gibiydin içimde Ne hissedebiliyorum ne duyuyordum Körlenmiþti bedenim gecenin sezsizliðinde Aðlýyordum yalnýzlýðým beni dinliyordu
Sonsuzlukta kaybolmuþ umutlarýma koþuyordum Gözlerim görmüyor dizlerim tutmuyordu Sadece hislerimle ilerliyordum sonsuzluða Bir uçurum kenarýnda son buldu bütün gerçeklerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.3.m Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.