yoksulum sensiz yarýnlarda
dilimden dökülmüyor naðmeler rüyalarda
adýmým zorlasýyor
nefesim kesiliyor bu yokusta
sensizliðe baþkaldýrdýkça bir baþka aný vuruyor beni
yakýyor içimin en derinini
nasýl olurda ben böyle severim birini
sokaklardaki aþklar sanki yeni bense 50lilerin habercisi
bir baskasýna bakamýyor gözlerim
bir baska tat koku algýlamýyor benliðim
sen nasýl oldunda hayatýma girdin
neden bukadar farklý yer ettin
ben neden sensizken böyle öksüz yetimim
yada niçin bu sitemim
halbuki yanlýzdým ben hayata
senin gibi sýký tutmadý kimse elimi
alýþýk degilim sevgilim
beni kimse senin kadar sevemedi
baskasýna ellerim böyle alevler tasýmadý belki
belkide gözlerim böyle sevdigini delicesine söylemedi
alýsýk degildim sevilmelere
hep yanlýzlýgýn ellerinde
þekil alamayan alcýydým ben
birleþmeyen heykel
istenmeyen nefestim belkide
herþey bitti derken sen istedin beni
sen sardýn bedenimi
üzüldük kýrýldýk belki
ama beni kimse senin kadar sevemedi
yalan degil hiçbiri
öyle aþklar öyle yalanlar gördümki
hep yanlýzdým halbuki
nasýlda sevdim seni
þimdi yanlýzlýk yýkýyor bütün hayallerimi
yerlebir olan ben degilim korkma
sadece alýþtým besbelli
beni kimse senin kadar sevemedi
ben yanlýzdým halbuki
sen geldin ve cenneti getirdin geri
ölsemde bozamazlar bu mutlu hayalleri
sen getirdin bana ölmeden cennetimi
miss kokan ellerinle taþýdýn sevgimi
iyiki sen sevdin beni
gözlerimde kalbimde tüm bedenimle cok sevdim seni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.