KÜÇÜK BEDENLER

Hayallerde bitermiþ solarmýþ güllerin rengi
Bülbüller sus olmuþ hep korkulanlar olurmuþ
Gece sessiz ve karanlýk bütün gizemi saklamak için koynunda
Söndürmüþler bütün sokak ýþýklarýný
Sokak çocuklarý banklarý meskan edinmiþ kendilerine
Yüzlerinde yalnýzlýðýn acýsý
Gözlerinde umutlarýn yok oluþunu okumak o kadar kolayki
Bileselerdi gelirler miydi dünyaya sanki
Gelmek yada gelmemek ellerindeymiþ gibi
Bekli hayal kurmaya bile güçleri yok
Umutlarýný kaybettikleri ýssýz karanlýk sokaklarda
Baþlarýný okþayýn parlar gözleri üzüm karasý
Sanki manavýn raflarýnda kaldý gözleri
Çöpten ekmek toplarken küçücük elleri
Daha þimdiden yorgun bedenleri
Beyinleri durgun gece yatacaðý yeri düþünmekten
Ayaz kýþ gecelerinde toplandýklarý ateþin baþýnda
Bak birisi ekmek aþýrmýþ bakkalýn teknesinden
Kapatmýþ gözlerini köfte ekmek yer gibi
Yumulmuþ yumurcak ellerinin kiri ile
O kirli ellerin suçlusu omu yoksa onu sokaða atan
Yaþamadýðý görmediði hayatýn gerçeklerimi
Bir bilinmez aklýmýn yetmediði
Kimi milyarlar döker bebeyi olsun diye
Kimi vicdansýzlarda atarlar çöplere
Of be yandýðýmýn dünyasýnýn çarkýna kapýlmýþýz

Gidemiyoruz hiçbir yere çaresizce sana katlanýyoruz ya
Elinden geleni koyma sende ardýna
Parçala bin parçaya böl bedenleri
Uyuþmuþ suskun uykuya dalmýþ umursamaz
Vurdum duymaz ruhsuz bu beyinleri
Uyan artýk gaflet uykusundan
sende ben burdayým de hep birlikte
yaþanýlasý yapalým bu dünyayý
býrakalým geleceðimiz olan minicik masum bedenlere


seslendiren hayrunisa þenel siyah gecem



Sosyal Medyada Paylaşın: