Sırası Gelenler

Nereye koþar durur böyle bu kötürüm dünya
Hangi rüzgâra kapýlmýþ gider acep insanlýk
Saðanak günahlarla yýkanýrken el ve yüzler
Her gün baþka bir zulmete çaðýrýrken sözler
Ve her þey yaþanýrken bir anlýk hevesle
Kimi kârdayým sanýr gününü gün etmekle

Yalancý güneþler pençesini germiþ
Hapsetmiþ ne varsa kendine bakan
Efsunlanmýþ bedenler döner durur ha bire
Batar boðazýna kadar pisliðe kire
Baðýrýr bir ses “Kan temizler ancak bu kiri, kan”
“Bu adam ermiþ” der birkaç þaþkýn hep bir aðýzdan

Geceler gemi almýþ azýya dörtnala çýkar bulutlara
Deðirmenler sabýr öðütür granit taþlardan ince ince
Bir þair ümitsizce son sözlerini karalarken
Bir ozan yaktýðý aðýda ezgiler sýralarken
Ýþte o an bir beyaz düþünce karanlýða düþüverir
Ve kimileri kan uykularýndan birden uyanýverir

Düþmez zamanýn þarkýsý rüzgârlarýn dilinden
Avaz avaz söyler bütün kainat dinlemese de saðýrlar
En ufak ýþýk huzmesi kamaþtýrýr yarasa gözleri
Ve kýrýlýrken korkudan ihtiyar zamanýn dizleri
Her þeye inat sýrasý gelenler bir misafir aðýrlar hanelerinde
Giderler bir sonsuza doðru bu misafirin eli ellerinde

Bilirler ki asla dönmek yoktur bu yoldan geriye
Göçmen kuþlar gibi kanat çýrparlar daha da ileriye

11.10.2010 / 13:25 Çorum

Sosyal Medyada Paylaşın: