ortalýk çaðýrýr çaðýrmaz sakinliði
alýrdým soluðu yanýnda
fýr dönerdim etrafýnda kelebeksi kanatlarýmla
çocuksu kollarýmla sarardým bütünlüðünü kalbime
istemezdim gölgen çekilsin üzerimden
istemezdim ruhumdan ayrýlsýn dokun
yakýnlýðýnda nefes alýp vermeyi
bilirdim cennetime karþýlýk geldiðini
ve uzaklýðýna düþmeyi
sayardým kendime tek cehennem
sevmezdim
özlemin büyüp büyüp çoðalsýn gözlerimde
bakýþlarýmda sönmez bir mum gibi çivilemeni
kýþlarýmda bulutlar altýnda kaybolmaz güneþ ýþýðýnda sabit kalmaný
ve ay cemali yüzünün bana dönük bakmasýný arzulardým
isterdim
þah damarýmdan daha yakýn mesafede
güzelliðin deðsin sözcüklerime
ve dilerdim
bildiðim ne varsa sevgi babýnda
yüreðimden yüreðine sonsuz tatta aksýn
ve hiç susmasýn sana sesim