MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YİYEN YİYENE
ekremsama

YİYEN YİYENE



YÝYEN YÝYENE




Meslek mühim, kiler memuru,
Haramdan yoðrulmuþ hamuru,
Elbet var küçük bir kusuru;
Azý beðenmez, toptan yiyor.

Çobanlýk yapmýþ seve seve,
Bir bir koyun aþýrmýþ eve,
Þimdi güder sürüyle deve,
Havutu ile hepten yiyor.

Mazbatayý koymuþ cebine,
Kasdý ükenin sahibine,
Tünel oymuþ inmiþ dibine;
Temele girmiþ dipten yiyor.

Aðzý çöp öðüten deðirmen,
Ne bulursa öðütür hemen,
Çene daim açýk kocaman;
O ne iþtah ki, hepten yiyor.

Yýðmýþ haramý dere tepe,
Çuvallar þiþmiþ tepe tepe,
En haslarýný koymuþ küpe,
Þimdi zuladan küpten yiyor.

Hýrsýz kaptan olmuþ gemiye,
Sanki gemi ona hediye,
Ne bulsa götürür löp diye;
Tayfalar açken kaptan yiyor.

Borç harç kurmuþ küçük bir tezgah,
Az ona yeter, etmez tamah,
Küresel kriz vurmuþ bir sabah;
Sermaye gitmiþ, cepten yiyor.

Bazen yardým daðýtan da var,
Fakir insanlar, sanki davar,
Zabýta geçmiþ öne döver;
Ekmek yerine, coptan yiyor.

Bezgin gözler, meçhul gelecek,
Sorunlar beynini delecek,
Rýzkýný nereden bulacak?
Kolunu sokmuþ çöpten yiyor.

Karý koca, sekiz yavrucak,
Bir de yolda, karýn bir kucak,
Tek oda, küçücük bir ocak;
On kiþi ayný kaptan yiyor.

Helal kazanç dupduru nehir,
Bulandýrýr tek damlacýk kir,
Haram, þeker kaplý bir zehir;
Haramiler bu haptan yiyor.


ekremsama

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.