DÖNÜŞÜR
Gül dökülür dalda kalýr pürçeði,
Ne hayaller bir gün küle dönüþür,
Doðmak ölmek bu hayatýn gerçeði,
Gökten yaðmur yaðar sele dönüþür.
Hararetli geçer gençlik çaðlarý,
Katmer, katmer açar gönül baðlarý,
Zalim ile zulüm örer aðlarý,
Ne sevgiler gider ele dönüþür.
Bakan gözler hep ona olur hayran,
O yüze o göze doyulmaz seyran,
Her zaman böylesi döner mi devran,
O güzellik gider yele dönüþür.
Derdini kimlere söylesin kiþi,
Gönülden gönül e gezinmek iþi,
Anlamaz geçirir yazý ve kýþý,
Vurunca güz yeli tele dönüþür.
Acelen niyedir ey gidi zaman,
Anlamadan geçip gidersin hem an,
Ömürden yana kim eder ki aman,
Bir aðaç iken kul dala dönüþür.
HAVVA der hayat bu böylece geçer,
Eker büyütürde sonrada biçer,
Zamandýr ömrümü su gibi içer,
Kulda tek pürçekli güle dönüþür.
HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.