hüzün zirvedeydi acýlar yalýn ayak yol alýyordu yüreðimde hasta yataðýnda yatarken galata kulesi bir gelin gibi göz kýrpýyordu ýýltýsý yataðýmda yastýðýmda sarýldým hayallere, yürüdüm boþ gözlerle istiklal caddesi cývýl, cývýl gece kapandý üzerime kollarýmda nefes alýyor yalnýzlýk bu yerler benden habersiz kuþkular beynime çekiç sallýyor ölü topraðý serilmiþ ruhuma, bedenime inceden bir kaygý yine tadým tuzum yok kim bilir belki de ömrümün son demlerdir
korkulara kurþun sýktým. rest çektim ipini saldýðým dünyaya yüreðimi bir kâsede sundum gülüme bu gece ondan habersiz umurumda mý? varsýn acýlar kol gezsin eli kamçýlý felek savunma alanýmda cirit atsýn bundan böyle kaç yazar ki
hadi var git iþine ölüm beni öyle ucu açýk korkularla korkutamazsýn ben ki daðlarý deviririm ben ki namerdi kalbura çeviririm ben ki nice günler görmüþüm kendini bilmezlerin defterini kaç kez dürmüþüm öyle son yolculuk diye bir þey yok lügatimde çaresizlik kol gezse de hayatýmda
kimine göre bu son günlerim diyorlar ki hayatýn bir kez griye dönmüþse rengi bir daha kývam tutmazmýþ yaþamýn ahengi
hani yalanda deðil en mutlu, güzel günler bitti mevsimler ilkbahardý ne çabuk gitti film gibi geçti deli fiþek gençliðim boþa kürek çektim hayatýn sandalýnda hayalleri sýraselviler de yaktým buðulu gözlerle umutlarýn arkasýndan baktým akmadý gitti ömrümüm pýnarý yüreðimde ateþ avuçlarýmda sitem var zaman acýya gebe kötü geçti yaþam sevgisiz acýmasýz birbirinden habersiz doludizgin günler her þey biti verdi apansýz diz çöktürdü olumsuzluklara yýllar su gibi aktý, harcadý caný, bu kör olasý yaþam
tüm umutla hasta yataðýmda tavan yapmýþken acýmýn þiddeti haykýrdým sevdamý amansýz ateþ içinde sayýkladým kaç kez adýný sen yokken senin ardýnda taksim ilk yardýmda
hey hayat hakkým yok mu gülmeye horon tepip oynamaya söyler misin neden niçin? her þey geldi geçti ansýz yine acýlar sardý zamansýz
yol aldým anýlara ömrümü yokladým içimi üþüttüm aklýma zincir vurarak gam çekmeye yetmedi kahýr dolu geceler
selam gönderdim dert ortaðým evime iki elim yakandadýr sakýn ha! pes etme ardýmda öyle boynunu da bükme boþ yere göz yaþý dökme bu bir yazgýdýr neylersin soranlara bir zamanlar burada bir þair yaþadý dersin
not : Þirime yorumuyla destek veren can dost Siyahgecem’e saygým çokça
içimde bir çocuk anne vatan baba vatan ttuturdu uyanmaz yattigi yerden bir Türkü söylemesem var git ölüm daha hesabim var........keoman
Nolur azrail sen var git baþýmdan erken ayýrma kavim gardaþýmdan bir mürüvet görmeden yoldaþýmdan Nolur azrail sen var git baþýmdan ,
Domurcuk yaþtayken evlat eyalim Ýyi bir gün görmek benim hayalim Kara baðlamasýn bensiz helalim Nolur azrail sen var git baþýmdan,
Komaniyi ayýrma gardaþýn dan Demler alýp içeyim dergahýndan Pir sultan ilinden gönül daþýndan Nolur azrail sen var git baþýmdan ... AÞIK KOMANÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
zaralıeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.