Ne hasretler geldi geçti Dünya’dan , Hepsi bitti son söz bile söylenmeden. Þimdi lal oldu sevenler; Piþmanlýklar yankýlanmakta yüreklerde ... Ne gel demiþti yürek Ne de git ... Kabul etmiþti tüm ruhuyla aþkýný yüreði Aynaya baktýðýnda bile kendine yabancý olan bu yüz Gülmüþtü seveninin yüzüne bakýnca Vuslat yok artýk ! Görmemiþ yansýmasýný sevginin; Bakmamýþ son bir kez bile ellerine , Ona uzatmýþtý oysa seven yürek . Kal demiþ þeytan sanki; Hasreti yaþa unutana kadar Mutluluk ruhumuzdan hiç bitmezken Yüreðini gösteremez sevenine, Kaybetmek bile istemezken; Bocalar derinindeki boþluðunda ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeldaödek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.