REİS BEY’İM
Bir arzuhalim vardýr, Sayýn Reis beyim,
Dinler misin, öðrenir misin nedir halim?
Kovuldukça oldu, kekemedir þu dilim,
Döner koltukta, keyfin iyi, Reis beyim.
Gez halkýn arasýnda, durum ne haldedir,
Yeþil kart için yaptýðýnýz iþkencedir,
Bel büküldü, göz köreldi, el deðneklidir,
Bu saltanat sana da kalmaz, Reis beyim.
Efendi sizler, biz köle bile deðiliz,
Sizi nerde görsek, anýnda secdedeyiz,
Yaþa yaþayabilirsen, son nefesteyiz,
Keser döner, sap döner, bir gün Reis beyim.
Gelen oturur, gizli dostluk göbeðine,
Gidinceye kadar týkýnýr, halk neyine,
Kime ne dersin, hortum hep birbirlerine,
Toprak altýnda hesabýn var, Reis beyim.
Odana girilince olursun, küheylan,
Etiketli biriyse giren, halin sýçan,
Halka tepeden bakma, birisi de, baban,
Gün sayýlýdýr, þafak yakýn, Reis beyim.
Eþyaný toplayýp gidersin, geri bakmadan,
Ancak hortumcularýnýz arar, sonradan,
Bu millet lanetle anar, seni arkandan,
Devran senin, döner koltukta Reis beyim.
Gariban ahý çýkar aheste, aheste,
Ya kör, ya topaldýr Eðirdir’den gidiþte,
Yiyin beyler yiyin, hüner koltuklu kürkte,
Koltuk da, kürk de gider, bir gün Reis beyim.
01/09/2003
DURSUN YEÞÝL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.