bir akþam üstü ilk kar taneleri düþtü istanbulla tipi tipi yaðýyordu dýþarýda kar öylesine güzeldiki kar her yer adeta bembeyaz kesilmiþti pencereden dýþarý bakar iken Onu gördüm evimizin karþýsýndaki parkta bir bankta oturuyordu tek baþýna o anda annem seslendi beni yemeye çaðýrdý daha sonra tekrar camýn önüne geldim Ama o yere yýðýlmýþtý yerde yatýyordu hemen babama haber verdim babam yanýna gidip durumunu inceledikten sonra hemen alýp onu hastaneye götürdü donmak üzere idi babam daha sonra eve geldi onun benim yaþlarýmda Bir kýz çocuðu olduðunu onu yetkililere teslim edip eve geldiðini söyledi eðer onu görüp babama haber vermese idim o öle bilirdi o bir sokak çocuðu idi ondan bir daha haber alamadým
Sosyal Medyada Paylaşın:
evren ve ben Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.