Gezdiðin yerlere bakar dururdum, Gelenden gidenden her daima sordum, Hep aðýr iþlerde kendini yordun, Yavrularýn öksüz kaldý Þahmeddin.
Bu yetmedi bir de gurbet el çýktý, Zalim gurbet bir çok yuvayý yýktý, Sel oldu gözümden kanlý yaþ aktý, Yavrularýn öksüz kaldý Þahmeddin.
Uzun yýllar oldu seni görmedim, Yalancý dünyada ben de gülmedim, Binlerce gül açtý bir gül dermedim, Yavrularýn öksüz kaldý Þahmeddin.
Son iki yýl oldu sýk sýk görüþtük, Mazimizi birer birer bölüþtük, Beraber aðladýk beraber güldük, Yavrularýn öksüz kaldý Þahmeddin.
Otuz yedi sene sonra buluþtuk, Söz ile sohbete yeni alýþtýk, Torunlarýn ile bir bir tanýþtýk, Yavrularýn öksüz kaldý Þahmeddin.
Memlekette bir de bakkalýn vardý, Annen yaylalarda inek saðardý, Köye lapa lapa karlar yaðardý, Yavrularýn öksüz kaldý Þahmeddin.
Ahmet Acar ne hoþ anýmýz vardý, Bir birine benzer yanýmýz vardý, Amansýz hastalýk bedenin sardý, Yavrularýn öksüz kaldý Þahmeddin.
AHMET ACAR / SÝVAS 2010-10-06
Þahmeddin yýldýrým köyümüzün sevimli bakkalýydý yaþca benden küçük olsada çocukluðumuz beraber geçen sevgili bir arkadfaþýmdý.Allahtan rahmet diliyorum makamýn cennet olsun.
TEÞEKKÜR :Þiirime ses olan sevgili þair kardeþim Erdal Söylemez bey’e çok teþekkür ederim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
AHMET ACAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.