Bu yangýnýn verdiði susuþlar acýtýyor Marlen Teneþir soðukluðuna tapýyor sýrtým Tutuyorlar kolumdan güpegündüz ölüyorum Dudaklarýmda kanlý ýslýk olarak yaþatýyorum seni
Gökyüzü manasýz biçimde aydýnlýkta Oksijen tüpü takýyorum geceye bombalar düþerken Ellerimde doðmamýþ çocuklarýn kýrýk pedalý Ecnebi ülkedeyim sanki bir avuç toprak arýyorum Gömebilmek için
Gözkapaðýmdan aðýr tanklar geçiyor Körfezin iki ucunda biriktiriyorum ölü denizi Yýrtýk ceketin koynundayým sokak lambasýnýn altýnda Belki gölgen geçer buradan Elinde kitap
Bozuk gramofondan içime sýzýyor kiremitlerin türküsü Mezar taþlarýnýn üstündeki yangýnlarý alfabeler bile çözemiyor Bayýr aþaðýya koþuyor yüzüm, sonbaharýn kalbine
Annem yüz çizgilerinde yaþatýyor anýlarý Alýþamýyor yokluðuma Karadeniz iklimine baþ kaldýrýp kurutuyor yaðmurlarý Beni arýyor enkazda Kaç bin kez yaðmur oluyor
Ölüyorum Pabuçlarýmda demirden iðneler Þiir yazmak da yasak siperlerde Yazanlarý asýyorlar bin yýllýk kavak aðacýna Sanýyorlar ki yaþamak güçtür yangýn yerinde
Oysa Özgürlük için türkü söyleyip yaþamaya sevdalýyým Yaþadýkça, kaçamadýkça Kollarýmdaki kelepçe kaþarlaþýyor Her gece ayný rüyayý görüyorum Nazým okuyorum kulaðýna Yüzümde balýkçýlarýn aðlarý Sigaram rüzgârda yanmýyor
Ve ölüm bir dize ki sarmalýyor dudaklarýmý Bazen gözlerin oluyor, bazen deprem, bazen Hiroþima Aðlayarak düþerken köprüden yalýn ayaklý lili Marlen
Kayra Doa / lacivertiðnedenlik
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.