’’ Zamandan kalan bütün renkler siyah tý /gecenin sabaha hasreti hiç bitmedi/ bitmeyecek / ’’
Usulca eserken bir rüzgar Tenha bir gece yarýsýndan uykusuz bir sabaha doðru Savrulur yine beni býrakýp sana gider yüreðim ipek saçlarýna kahve gözlerine
sonra, yüzünü anýmsarým sisler arasýnda kalmýþ gibi anýlardan bile silinmiþ sanki
uzak artýk o gözlerindeki pýrýltýlar her þey gibi , zaman gibi hem de çok uzaklarda
yalnýzlýða terk edilmiþ bir sahilde kýrýk dökük anýlar var bu gün biraz mahzun biraz da küskün öylece kalmýþ o yerlerde geceyi dinlemekte sessizce
zaman acýmasýzca soldurur bütün renkleri bir tek beyazý býrakýr geriye karanlýk gecelerimde kefen gibi sarsýn diye
zamansýz mekansýz bir yerlere giderim ýssýz sessiz durgun yorgun öylece …
Mert YIGITCAN / mertyigitcan Ýstanbul / Maltepe 09 / 10 / 2010 … rüzgarlý bir gece vakti
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.