Sarý saçlý Yaramaz bir çocuksun sen. Hep saklambaç, Oynamaya heveslisin. Vakitli, vakitsiz. Saklanýrken gündüzü, Götürürsün. Geceyi de emanet býrakýrsýn. Tabi içindekileri de. Oyun biter: Yaramaz çocuk, Edasýyla gülerek, Gelirsin. Seni görünce, Bizde güleriz. Kýpýr kýpýr olur, Ýçimiz. Ýyi ki sen sarý saçlýsýn; Düþünsene, Siyah saçlý olsaydýn, Saklambaç oynamasaydýn, Nice olurdu halimiz. Ben sana söyleyeyim, Dünya karanlýk bir çuval, Birini býrak öbürünü al. Karardýkça kararýrýz, Birbirimizi boðazlarýz, Ýyi ki sen varsýn. Sarý saçlý çocuk. Saçlarýnýn sarýsý hiç solmasýn…
Orhan OYANIK 07.10.2010 ÇAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
orhanoyanik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.